wtorek, 22 stycznia 2002

Rafał Wojaczek
Wiesz jest mała radość

wiesz jest mała radość
ja tę radość
ja chciałbym
żeby ona rosła
i wiesz
ta radość ona jest duża
moi bracia okrutni umarli
a może żyją ale nie pamiętam
więc kiedy idę ulicą
zbaczam
i zrywam kwiatek nieostrożny
stokrotkę
tę stokrotke przybliżam do twojej twarzy
i śmieję się głośno
kiedy odnajduję podobieństwo
a jeszcze głośniej się śmieję
kiedy stwierdzam
różnicę
ty wiesz
to co cię poróżnia z kwiatem
to jest nasza miłość
wzajemna


Dawno temu ktoś dla mnie ważny zadedykował mi ten wiersz.
Czas znaleźć oczekiwanego. Takie w końcu było moje noworoczne postanowienie.

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz