Po tym, jak Bóg stworzył anioły, stworzył ludzi i rozkazał aniołom, by kłaniały się ludziom, oddawały im cześć i opiekowały się nimi. Wedle niektórych przekazów to właśnie doprowadziło do bitwy niebios i upadku Szatana, który z dumy czy zazdrości odmówił wykonania boskiego rozkazu. Wg innych, demoniczne siły już istniały i miały się dobrze na długo przed przebudzeniem Adama i Ewy.
W tradycji żydowskiej anioły są rodzaju męskiego; w chrześcijańskiej są androgeniczne. W trzynastym wieku zastanawiano się z czego zbudowane są anioły. Jan Duns Szkot twierdził, że składały się z "materii duchowej", możliwie jak najbardziej mglistej; były bezcielesne i niematerialne, ale gęste i materialne w porównaniu z Bogiem. Anioły są "samym intelektem", mówił Tomasz z Akwinu. W ten sposób skłonił nas do zastanowienia się, czy nasze postrzeganie aniołów nie jest po prostu odbiciem naszych własnych mocy i pragnień.
Trudno policzyć ile jest aniołów. Mówi się o nich jak o armiach, legionach, zastępach. Ich liczba sięga od skromnych stu tysięcy do czterdziestu dziewięciu milionów w żydowskiej kabale. Zgodnie z jednym obliczaniem istnieje czterysta dziewięćdziesiąt sześć tysięcy aniołów, podzielonych na siedem dywizji. Święty Augustyn sądził, że anioły "rozmnażają się jak muchy". Nic więc w tym dziwnego, że były one podzielone wedle hierachii tak ścisłej, jak hierarchia feudalnych panów. Jedyny problem tkwił w tym, że istniał więcej niż jeden pomysł co do sposobu, w jaki ta hierarchia działa, tak więc samo porządkowanie aniołów wedle stopni było było kwestionowane aż do czasu, kiedy św. Tomasz przedstawił swoje wykłady, a siedemdziesiąt lat później, około 1320r., florencki polityk i, poeta Dante Alighieri opublikował "Boską Komedię" z ostatecznym uporządkowaniem wszystkich stworzeń złych i dobrych. Te dwa teksty ustaliły hierarchię aniołów raz na zawsze. Obaj autorzy przyjęli porządek zaproponowany około 500 r. n.e. przez Dionizego (znany tez jako Psedo-Dionizy albo Psedo-Areopagita)
SERAFINY, najwyższa klasa, mają sześć skrzydeł, krążą wokół tronu Boga, nieprzerwanie śpiewając: Święty, Święty, Święty. Są to anioły miłości, światła i ognia.
CHERUBINY, są strażnikami stałych gwiazd, niebiańskimi kronikarzami, dawcami wiedzy. W Talmudzie cherubiny są porównywane do kół, zwanych także ofanim. Główni rządzący to Ofaniel, Rikbiel, Zofiel i, przed swym upadkiem, Szatan.
TRONY przynoszą nam sprawiedliwość Boga. Czasami znane są kołami, a w żydowskie kabale to RYDWANY lub MERKAWA. Okultystyczna księga Zohar umieszcza koła ponad Serafinami, ale inne żródła traktują je jako cherubiny, cała rzecz wydaje się mocno zagmatwana. Rządzącym księciem jest Orifiel albo Zabkiel, albo Zafiel.
PANOWANIA regulują obowiązki. Przez nie manifestuje się Majestat Boga. Dzierżą globus lub berło jako oznakę autorytetu, w nauce hebrajskiej ich wódz nazywa się Haszmal lub Zadkiel.
CNOTY czynią cuda na ziemi. Obdarzają wdziękiem i męstwem.
WŁADZE powstrzymują wysiłki demonów, które chcą zniszczyć świat, albo też stoją na czela demonów lub może (wedle św. Pawła) same są złem. Ertosi, Sammael, Kamael (zależnie od źródła) jest wodzem władz.
ZWIERZCHNICTWA ochraniają religię. U Miltona Nishroch jest "z książąt najpierwszy", inni zaś, zgodnie z różnymi źródłami, zwani są Raquel, Anael i Kerwiel.
ARCHANIOŁY i ANIOŁY są opiekunami ludzi i wszystkich rzeczy materialnych.