KHALIL GIBRAN, LE PROPHETE

Tak więc Almitra powiedziała: Powiedz nam o Miłości.

A on podniósł głowę, popatrzył na lud i cisza spłynęła na nich. Wtedy silnym głosem powiedział:

Kiedy miłość daje wam znak, podążajcie za nią,

Nawet jeśli jej głosy będą trudne i niebezpieczne.

I kiedy tylko skrzydła miłości was otoczą, ulegnijcie im,

Nawet jeśli miecz ukryty w ich piórach mógłby was skaleczyć.

I jeśli tylko do was mówi, wierzcie jej,

pomimo że jej głos może zniszczyć wasze marzenia tak jak północny wiatr pustoszy wasz ogród.



Ponieważ tak jak miłość was unosi, tak też musi was poświęcić. Tak samo jak jest ona dla waszego wywyższenia, tak też dla waszego poniżenia.

Podobnie jak wznosi się na waszą wysokość i pieści wasze gałęzie najbardziej delikatne, które drżą w słońcu,

Tak samo będzie dążyć aż do waszych korzeni i wstrząśnie ich przywiązaniem do ziemi.



Jak snopki zboża was przenosi.

Bije was, aby postawić was nagich.

Przesiewa was, aby was wyzwolić od waszych skorup.

Tłucze was, aż do białości.

Zagniata was dopóki nie staniecie się giętcy;

I w końcu poddaje was swojemu ogniowi, abyście mogli stać się świętym chlebem na festynie Boga.



Ale jeśli w waszym strachu nie poszukujcie niczego oprócz ukojenia w miłości i przyjemności z miłości,

Tak więc lepiej będzie zakryć swoja nagość i wyjść z zasięgu miłości,

Aby was włączyć do świata bez okresów kiedy będziecie śmiać się, ale nie pełnią śmiechu, i płakać ale nie pełnią łez.



Miłość nie daje jak tylko z siebie samej i nie bierze jak tylko z siebie samej.

Miłość nie posiada, i nie chce być posiadana;

Ponieważ miłość wystarczy miłości.



Kiedy kochacie nie powinniście mówić "Bóg jest w moim sercu", ale raczej "ja jestem w sercu Boga".

I nie myślcie, że możecie sterować biegiem miłości, ponieważ , jeśli uzna was godnymi, poprowadzi wasz bieg.



Miłość nie ma innego życzenia jak tylko się spełnić.

Ale jeśli kochacie i musicie już mieć pragnienia niech to będą takie:

Roztopić się i być strumykiem, który śpiewa swoją melodię w nocy.

Znać nieszczęście zbyt dużego szczęścia

Być zranionym przez swoją własną inteligencję miłości;

I krwawić ochoczo i radośnie.

Obudzić się o brzasku słońca z uskrzydlonym sercem i dziękować za jeszcze jeden dzień miłości;

Odpocząć w południe i medytować na ekstazie miłości;

Wejść do swego domu o zmroku z wdzięcznością,

I w końcu spać z modlitwą w sercu aby dobrze kochać, i śpiewem pochwalnym na ustach.